و اينك صداي رساي بغض آلودي مي رود تا به عالميان بفهماند دل حسين (ع) از تبار دلهاي زميني نه، كه از ذرات متبلور حق بود، دلي بود كه ملائك پريشان موي عالم بايد به هنگام آراستن خويش آن را به دست بگيرند تا ببينند كاستي هاي ملك بودن را و بسوزند در آتش حسرت بني آدم نبودن!
خواهيد به سوي دوست پرواز كنيد، يا زندگي دوباره آغاز كنيد، يك پنجره از اتاق تنهاييتان، هر صبح به سمت كربلا باز كنيد.
***التـــــــماس دعــــــــــــا***