بابا خبر ميدادين ميخواين تشريف بيارين، يه گاوي گوسفندي چيزي قربوني مي کرديم آقا گفتن "نرمش قهرمانانه" ولي گويا يه عده اي علاقه ي خاصي فقط به نرمش دارن، قهرمانانشو بي خيال. به قول پير جماران دوستي بين اسلام و کفر معنا نداره، اونا ماهيتشون خود برتر بيني و ستمگريه (حضرت آقا هم تو دانشکده افسري فرمودن که برخي اقدامات اخير نابجا بود، در جاي ديگه هم فرمودن بنده مخالف گفتگو نيستم ولي بدونيد که مذاکره بدون تغيير در رفتار و اهداف و جبران گذشته دردي رو دوا نمي کنه) ، اي کاش هممون تو متن تمام کارهامون عبارت سلطان عشق (هيهات منا الذلة) رو حاکم مي کرديمو بعد تصميم ميگرفتيم. بايد نرمش قهرمانانه رو به عنوان يک استراتژي کارآمد، خوب فهميد و درک کرد و اون وقت به کار بست (نبايد زود جو گير شد).