سلام فاطمه جان.

2 تا متن آخري رو نخونده بودم كه خوندم.و كلي كيف كردم از متني كه براي 22 بهمن نوشته بودي.دستت درد نكنه.دقيقا از ته دل من بود.كاملا با كلمه كلمه ات موافقم و لذت بردم.چشم حسود كور. هر كس هم نمي تونه ببينه اين همه پيشرفت و ترقي رو، اين سير صعودي 28 ساله از قعر ذلت تا اوج پيشرفت و تعالي رو، بمونه تو تاريكي جهل و كور دلي خودش تا بپوسه.بازم دستت درد نكنه.

اما راستي، اين تصمصم اوليه ات توي متن آخري خيلي بي انصافانه بود.خوب شد كه خودت پي بردي به اين موضوع و دوباره قصد موندن داري.دست شيخ اجل حافظ هم درد نكنه موفق باشي